Proboszcz
Nabożeństwa
Droga Krzyżowa
 |
Droga krzyżowa
 Droga krzyżowa na ulicach warszawskiej Woli |
| Problem z odtwarzaniem pliku? Zobacz Pomoc. | |
Droga krzyżowa – w Kościele katolickim nabożeństwo wielkopostne o charakterze adoracyjnym, polegające na symbolicznym odtworzeniu drogi Jezusa Chrystusa na śmierć i złożenia Go do grobu.
Nazwa ta używana jest też w kontekście:
- samej męki Chrystusa,
- stacji – wizerunków drogi krzyżowej,
- przedstawienia pasyjnego,
- czwartej tajemnicy części bolesnej różańca świętego.
Spis treści[ukryj] |
Historia[edytuj]
Tradycja odprawiania Drogi Krzyżowej powstała w Jerozolimie. W średniowieczu rozpowszechnili ją franciszkanie, którzy oprowadzając pątników zatrzymywali się przy stacjach przedstawiających historię śmierci Jezusa. Liczbę czternastu stacji ustalono w XVII wieku. W kościołach katolickich droga krzyżowa przedstawiana jest w obrazach lub rzeźbach rozmieszczonych na ścianach bocznych świątyni. Stacje drogi krzyżowej to nie tylko odtworzenie wydarzeń z ostatnich dni Chrystusa. Mają one swą bogatą symbolikę. Dla katolików są również podstawą rozważań medytacyjnych dotyczących m.in. tego, czym jest prawda, miłość itp.
Jan Paweł II odprawiał drogę krzyżową w każdy piątek przez cały rok i codziennie w wielkim poście[1].
Stacje drogi krzyżowej[edytuj]
|
1. Jezus na śmierć skazany. Jezus zostaje skazany przez Piłata na śmierć na krzyżu. |
|
2. Jezus bierze krzyż na swoje ramiona.
Został ubrany w szkarłatny płaszcz i koronę cierniową. Zanim wyruszył w drogę na Golgotę, żołnierze wyszydzali Go, okładali biczami i pluli w twarz. |
|
3. Jezus upada po raz pierwszy.
Otoczony żołnierzami i tłumem gapiów, dźwigając krzyż, Jezus wyruszył na Miejsce Czaszki, zwane w języku hebrajskim Golgotą. Nagle Jezus upadł pod ciężarem krzyża. Po chwili podniósł się i szedł dalej. |
|
4. Jezus spotyka Matkę swoją.
Matka cały czas szła w tłumie za Jezusem, ale dopiero teraz Ją zauważył. Chyba nic nie powiedzieli do siebie, zresztą i tak nie usłyszeliby się we wrzawie tłumu. W oczach swoich widzieli strach i ból. |
|
5. Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Jezusowi.
Szymon Cyrenejczyk, zmęczony pracą w polu, mijał tłum. Żołnierze nakazali mu, aby pomógł nieść krzyż Jezusowi. Już do szczytu Golgoty Jezus i Szymon poszli razem. |
|
6. Weronika ociera twarz Jezusa.
W tłumie szły także kobiety, które znały Jezusa. Weronika podchodzi do Jezusa, by chustą wytrzeć mu twarz.Na chuście cudownie odbija się twarz Jezusa. |
|
7. Jezus upada po raz drugi.
Ponownie Jezus upadł. A każdy upadek to nowy ból, nowe rany. Wstał z pomocą Szymona i ruszył w dalszą drogę. |
|
8. Jezus pociesza płaczące niewiasty.
Im bliżej szczytu Golgoty, tym coraz więcej głosów współczucia i litości słychać było z tłumu. Jezus zwrócił się do idących obok niewiast, by płakały nad sobą, gdyż "same są tylko gałązkami tego drzewa, którym jest Jezus". |
|
9. Jezus upada po raz trzeci.
Droga na Golgotę dobiega kresu. Widać już miejsce egzekucji. Jezus upada jeszcze raz. Po chwili wstaje i niesie dalej swój krzyż. |
|
10. Jezus z szat obnażony.
Żołnierze zdarli szaty z Jezusa i dzielili je między siebie. Zabrali Mu wszystko, co miał. |
|
11. Jezus do krzyża przybity.
Aby ciężar skazańca utrzymać na krzyżu, przebito mu długimi gwoździami ręce i nogi. Był to kolejny, jeszcze większy ból. Na krzyżu zamieszczono tabliczkę z napisem "To jest Jezus, Król Żydowski". Słowa te zostały zapisane w trzech językach - greckim, hebrajskim i łacińskim. Wyrok został wykonany. Obok Jezusa na krzyżu umierali dwaj skazańcy (dobry i zły łotr). |
|
12. Śmierć Jezusa na krzyżu.
Wisząc na krzyżu Jezus dusi się. Nabierając oddechu podciąga się na przebitych gwoździami nogach. W końcu jest już zbyt wyczerpany, aby jeszcze raz wziąć oddech. Umiera. Na pół godziny nad światem zapada ciemność. |
|
|
13. Jezus zdjęty z krzyża.
Aby mieć pewność, że Jezus już nie żyje, jeden z żołnierzy przebił jego bok. Skazańcom, którzy przeżyli do wieczora, łamali kości, aby zdążyć pochować wszystkie ciała przed Szabatem. |
|
14. Jezus złożony do grobu.
Ciało Jezusa zdjęto z krzyża i owinięto w czyste płótno. Zostało złożone do grobu w skale. Przed wejściem położono duży kamień. Następnego dnia, gdy przypomniano sobie o proroctwie zmartwychwstania, przed grobem stanęły straże. |
Formę nabożeństwa reguluje Czwarte Wydanie Enchiridion Indulgentiarum (promulgowane przez Pawła VI):
- Pobożne ćwiczenia należy odprawiać przed stacjami Drogi Krzyżowej prawnie erygowanymi.
- Do erygowania prawdziwej Drogi Krzyżowej wymaga się 14 stacji krzyżów, przy których zwykło się zamieszczać z pożytkiem tyleż obrazów, przedstawiających stacje jerozolimskie.
- Zgodnie z powszechnie przyjętym zwyczajem pobożna praktyka składa się z czternastu pobożnych czytań, do których dodaje się pewne wezwania modlitewne.
Obecnie bardzo często pojawia się także 15 stacja tj. Zmartwychwstanie, która, jak wierzą katolicy, nadaje sens całej ofierze Jezusa.
Po każdym wezwaniu (Stacja...), istnieje zwyczaj klękania, i mówienia: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Tobie, lud odpowiada: "...Żeś przez Krzyż i Mękę swoją odkupił świat" lub "...Żeś przez Krzyż swój święty świat odkupić raczył".
Zobacz też[edytuj]
Linki zewnętrzne[edytuj]
Aktualności
Kontakt
-
Parafia Rzymskokatolicka Krzyża Świętego w Szczytnie
Szczytno
ul. Kazimierza Jagiellończyka 1a - +48 793816566